Buk, Fagus silvatica

Inne nazwy: Buche, Gemeine Buche (D); Hetre (F); Beech (GB, USA) Faggio (1); Beuken (NL); Bukva (HR); Fag (RO); Haya (E); Buk (CZ/SK, PL, RUS); Radbok (S); Bilkk (R); Bukev (SLO)


Pochodzenie:


Zachodnia, środkowa i południowa Europa, północna Hiszpania, południowo-wschodnia Anglia, Dania, Szwecja, Polska, od Irlandii do Rumunii, po półwysep bałkański, Włochy i Korsyka.


Obróbka mechaniczna:


dobra, lekki do cięcia, toczenia, rzeźbienia, wyginania, frezowania, wiercenia, ostrzenia ; optymalna szybkość skrawania 30 m / s, łatwość łuszczenia na fornir, dobre połączenia na gwoździe i śruby - zaleca się jednak wstępne nawiercanie.


Suszenie:


dobre, skłonność do pękania i paczenia się drewna , umiejętnie sterować procesem suszenia.


Sklejanie:


dobre, bez trudności.


Obróbka powierzchniowa :


dobra, możliwe bejcowanie i lakierowanie.


Inne: fałszywa twardziel nie jest podatna na impregnowanie.


Właściwości fizyczne:


Ciężar właściwy:

  • suchy 490...680...880 kg/m3
  • 12-15% 540...720...910 kg/m3
  • mokry 820...1070...1270 kg/m3

Skurcze:

  • wzdłużny 0,3 %
  • promieniowy 5,8 %
  • styczny 11,8 %
  • objętościowy 14,0...17,9...21,0
  • przy zmianie wilgotności drewna o 1%-0,46...0,60% objętości

Właściwości mechaniczne:

  • Wytrzymałość na ściskanie 41...62...99 N/mm2
  • Wytrzymałość na zginanie 74...123...210 N/mm2
  • Twardość (HB ll) około 72 N/mm2
  • Twardość (HJ ll) około 83 N/mm2
  • Twardość (HB+) około 34 N/mm2
  • Twardość (HJ+) około 65 N/mm2

Zastosowanie:

Drewno okleinowe; przeważnie na okleiny skrawane z przeznaczeniem na sklejki, płyty spajane, drewno prasowane; drewno na meble , okładziny i parkiet; drewno konstrukcyjne średnich wymagań; zastosowanie w budownictwie ziemnym, wodnym i wysokim ; drewno specjalne na płyty wiórowe i pilśniowe, papier i celulozę, przyrządy sportowe , beczki, skrzynki, ławki, uchwyty (oprawy narzędzi), sprzęt domowy ,wełnę drzewną, zabawki, progi, stoły warsztatowe. Ponadto z buka pozyskuje się ocet drzewny, węgiel drzewny i olej smołowy.


Wady drewna:

krzywizny, skręt włókien, fałszywa twardziel, guzy, oparzelina, spękania mrozowe, przebarwienia spowodowane przez grzyby, przebarwienia oksydacyjne, zgnilizna, chodniki owadzie. Trwałość niewielka; drewno podatne na zaatakowanie przez grzyby i owady; nieodporne na warunki atmosferyczne.


Wskazówki:

zaleca się ścinkę zimową, korowanie grube, przetarcie"na ostro" wraz z korą, zraszanie lub składowanie wodne. Tarcicę układać w stosy przewiewnie, stosując cienkie przekładki, chronić przed bezpośrednim działaniem słońca, zastosować ochronę czół. Drewno brzozy pozwala się uplastyczniaći zagęszczać w różnym stopniu w próbach ciśnieniowych z zastosowaniem amoniaku oraz daje się modyfikować przy udziale żywic syntetycznych.


Różne:

Owoce buka - bukiew są jadalne, a olej wyciskany z bukwi jest jednym ze składników margaryny . Dlatego też od dawna drzewem tym interesowali się hodowcy trzody.